Op zaterdag 16 oktober 2010 vond het jaarlijkse VFG-congres plaats, met dit jaar de placebo als onderwerp van filosofische reflectie. Het gebruik van een placebobehandeling wordt geassocieerd met kwakzalverij; het zou een vorm van oplichterij zijn omdat ze geenwerkzame bestanddelen bevat. De hedendaagse geneeskunde die streeft naar bewezen effectieve behandelingen zou zich er daarom verre van moeten houden.
Tegelijkertijd vormt de placebobehandeling een essentieel onderdeel van kennisclaims binnen de geneeskunde. Sterker nog: placebobehandelingen blijken in veel gevallen bewezen effectief. Deze dubbele status roept een aantal vragen op: 1. Hoe moet het gebruik van placebo begrepen worden vanuit de verschillende filosofische deeldisciplines? 2. Wat leert ons een beter begrip van het placebo over de geneeskunde in algemene zin? en 3. Hoe kan placebo al dan niet bijdragen aan goede zorg? Vanuit de zijnsleer, kentheorie, wijsgerige antropologie, ethiek en sociale filosofie hebben de sprekers van dit congres zich over deze vragen gebogen.
Presentatie (PDF) Jan Ravesloot ‘Farmacodynamiek van de placebo’ (presentatie deel 1; deel 2; deel 3)
Presentatie (PDF) Wim Dekkers ‘De dokter als placebo’
Presentatie (PDF) Marian Verkerk ‘Zijn placebo’s nodig voor goede zorg?’
Verslag congres, door Susanne van Santen, verschenen in het Tijdschrift voor Gezondheidszorg en Ethiek 21(2): 55-56