Verhalen van patiënten en zorgverleners vormen de kern van de geneeskunde. De patiënt verwoordt zijn klacht in meer of minder uitgebreide en coherente verhalen. In de geneeskunde gaat het nergens anders om, zo wordt wel beweerd, dan om ‘de mens op verhaal te laten komen’. De arts interpreteert die verhalen en transformeert ze weer in andere verhalen, variërend van klinische besprekingen en ontslagbrieven tot casusbeschrijvingen en wetenschappelijke publicaties. Tijdens dit jaarcongres ging het om het schrijven, lezen en interpreteren van medisch relevante teksten, zowel doktersverhalen, patiëntenverhalen als belletrie en poëzie die iets te maken hebben met ziekte, gezondheid, lijden, sterven en dood.
Een impressie van de bijeenkomst leest u hier.